Αγαπημένη Κωνσταντινούπολη

«Για να καταλάβεις  την Πόλη, πρέπει να περπατήσεις .Όχι τραμ. Όχι ταξί. Οι ομορφιές της Πόλης δεν είναι φανερές στα μάτια του βιαστικού διαβάτη. Δεν βρίσκονται πάντοτε στην οριζόντια προέκταση της οπτικής ακτίνας .Δεν μιλάν. Δεν φωνάζουν: « Εδώ είμαι. Στάσου να με ιδείς » Όχι. Οι ομορφιές της Πόλης είναι διακριτικές, κρυμμένες στα πιο απίθανα μέρη , πονηρότατα ντυμένες, πολλές φορές , με τα κουρέλια της ασκήμιας και της αθλιότητας .Πρέπει λοιπόν να περπατήσεις , να περπατήσεις. Το μάτι σου πρέπει να είναι ερευνητικό, ανήσυχο. Η νοημοσύνη σου ακονισμένη σαν ξυράφι. Η ψύχη σου σε συναγερμό. Η ευαισθησία σου να δονείτε. Οι ιστορικές σου γνώσεις πάντοτε σε επιφυλακή , να εξάπτουν την φαντασία σου . Και να περπατάς. Να περπατάς ώσπου να μην νιώθεις τα πόδια σου απ΄ την κούραση . Ωσότου η ψυχή σου κορεσθεί από εικόνες, το μυαλό σου από στοχασμούς »

                ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ « Βυζάντιο, Πόλη ή Ισταμπούλ »