«Είναι ο ελληνικός παράδεισος των τροφίμων που ίσως δεν έχετε ακούσει , εδώ στη Λήμνο υπάρχουν μερικά από τα καλύτερα προϊόντα της Ελλάδας» . Στην πρωτεύουσα τη Μύρινα, ο δημοσιογράφος του «Lonely Planet» επισκέφτηκε εστιατόρια και δοκίμασε γεμιστά , φλωμάρια με σάλτσα ντομάτας και μοσχάρι , ψητό χταπόδι, σαλάτες, τυριά , τζατζίκι με φρέσκο ψωμί , κουνέλι στιφάδο και σουβλάκια. «Οι γευστικοί μου κάλυκες τσούζουν με κάθε μπουκιά» γράφει χαρακτηριστικά .
Τι να φάτε στη Λήμνο
« Τα τελευταία χρόνια το νησί έγινε γνωστό για τα τυριά του , τις ελιές και τα αποστάγματά του-την ελληνική αγία τριάδα. Τα θαλασσινά κυριαρχούν συνήθως στο μενού των ελληνικών νησιών και η Λήμνος δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Δειπνήστε σε οποιαδήποτε από τις παραθαλάσσιες ταβέρνες γύρω από το νησί και προετοιμαστείτε για γιορτές ψαριού, χταπόδι στη σκάρα και τηγανητό καλαμάρι . Για πιο κρεατικά , παραγγείλετε το κουνέλι στιφάδο στη ταβέρνα του «Μαν-Τέλα» ή κατευθυνθείτε στο «Γραμμόφωνο» για ένα λαχταριστό χοιρινό σουβλάκι γεμιστό με πατατάκια, κρεμμύδι, ντομάτα και τζατζίκι. Οι λάτρεις του τυριού θα ενθουσιαστούν με τη μοναδική επιλογή του νησιού , το μελίχλωρο , ένα σκληρό τυρί από πρόβειο και κατσικίσιο γάλα, και το καλαθάκι, ένα πικάντικο, λευκό τυρί άλμης , είναι δύο από τα καλύτερα τυριά του νησιού. Φροντίστε να αφήσετε χώρο για επιδόρπιο, όπως ο παραδοσιακός κουραμπιέδες (μπισκότα βουτύρου καλυμμένα με ζάχαρη άχνη) και μπουγάτσα (κρέμα σιμιγδάλι τυλιγμένο σε τραγανό φύλλο) - η Λήμνος όμως έχει και δικά της γλυκά. Ο χαλβάς σουσαμιού είναι βασικός, μαζί με τους κολλώδεις σαμσάδες. Θυμίζοντας μπακλαβά οι σαμσάδες φτιάχνονται με στρώσεις φύλλου και καρυκευμένους ξηρούς καρπούς, που ψήνονται και περιχύνονται με σιρόπι ζάχαρης, μέλι ή πετιμέζι (σιρόπι σταφυλιού). Επισκεφθείτε το «Άχνη και κανέλλα» στο κέντρο της Μύρινας για να δοκιμάσετε μερικά από τα καλύτερα γλυκά του νησιού. Το μέλι είναι μια άλλη λημνιακή σπεσιαλιτέ, που υπάρχει στο νησί για πολλούς αιώνες . Υπάρχουν άφθονες ποικιλίες αλλά η πιο δημοφιλής είναι το θυμαρίσιο μέλι, εμποτισμένο με άγρια βότανα από το νησί.
Και συνεχίζει η δημοσιογράφος να επαινεί το νησί : « Η Λήμνος έχει μακρά παράδοση στην οινοποίηση λόγω του ηφαιστειακού εδάφους και του μεσογειακού κλίματος. Τόσο αρχαίες είναι οι ρίζες του που το Λημνιό κρασί υμνήθηκε στην Ιλιάδα του Ομήρου, όπου λέγεται ότι ευχαρίστησε τους Αχαιούς κατά τη διάρκεια του Τρωικού Πολέμου. Η γεωγραφική θέση του νησιού παίζει μεγάλο ρόλο στην ποιότητα του κρασιού. Ο άνεμος στο νησί θεωρείται ότι αντισταθμίζει την ένταση του καυτού ελληνικού ήλιου, παρατείνοντας την περίοδο καλλιέργειας και επιτρέποντας στα σταφύλια να αναπτύξουν βαθύτερες γεύσεις. Ο οινοτουρισμός στη Λήμνο είναι ακόμα στα σπάργανα και οι γευσιγνωσίες είναι τυπικά στα ελληνικά. Για εκκολαπτόμενους σομελιέ, η οικογενειακή επιχείρηση «Taste Lemnos» πραγματοποιεί μόνο αγγλικές περιηγήσεις με τυρί και γευσιγνωσία κρασιού . Παραδοσιακά οινοπνευματώδη ποτά όπως το ούζο παράγονται επίσης στο νησί, παρασκευάζονται σε αποστακτήρια και η περιεκτικότητά τους σε αλκοόλ φτάνει τους 40 βαθμούς.
(ελεύθερη μετάφραση από το αγγλικό κείμενο του «Lonely Planet»)
