Στο γκρεμό συμβαίνει το θαύμα!!!

‘‘ Η Σαντορίνη οφείλει την μοναδική της όψη, τα κάλλιστα γεωργικά της προϊόντα εις τα εκ του ηφαιστείο προερχομένας συμφοράς της. ’’

Σαντορίνη. Santa Irene. Θήρα. Καλλίστη. Στρογγύλη. Θηρασιά. Ασπρονήσι. Χριστιανά και Ανάφη. Γωνιά. Καμάρι. Βόθωνας. Πύργος. Μονόλιθος και Μεσσαριά. Καρτεράδος. Φηρά. Κοντοχώρι. Ημεροβίγλι. Μεγαλοχώρι. Νιμποριό. Ακρωτήρι. Βουρβούλος. Οία και Μπαξέδες. Η Σαντορίνη του Ηφαιστείου. Η Σαντορίνη της Καλντέρας. Η Σαντορίνη του Αυτοκράτορα Αλέξιου Ά Κομνηνού και της Αυτοκράτειρας Ειρήνης. Η Σαντορίνη της Πότνιας Θηρών. Η Σαντορίνη των Ψαράδων. Η Σαντορίνη των μπλε Πιθήκων. Η Σαντορίνη του χρυσού Αίγαγρου. Η Σαντορίνη της Παναγιάς της Επισκοπής και των Ασκηταριών, του Προφήτη Ηλία και της Βουβάλας, του Αϊ Γιώργη του Ξεχρεωτή, του Σταυρού της Περίσσας,  της Παναγιάς του Καλού, της Παναγιάς της Τρύπας. Η Σαντορίνη της μαύρης άμμου, της Κόκκινης παραλίας, των γλυπτών της Βλυχάδας, της απίστευτης Γεωλογικής Ομορφιάς, της λάβας, της άσπας, του βασάλτη. Η Σαντορίνη της Αρχιτεκτονικής, του Σταυροθολιού, του Θόλου, της Σκάφης, της Μπαστάρδας,  του Βοτσαλοτού και της Ξερολιθιάς. Η Σαντορίνη της μικρόκαρπης τομάτας, του γηγενούς αμπελώνα, της Φάβας, της Κάππαρης, της λευκής Μελιτζάνας, του Κρόκου. Η Σαντορίνη του Ασσύρτικου, του Βινσάντο, του Αγίου Αβερκίου, της Αμπεγιάς και της Κουλούρας. Η Σαντορίνη του λιαστού (μ)Πελτέ, του Τοματοκεφτέ και των Κρεμμυδερών. Η Σαντορίνη με τα Ψαρόλια, τα Γκικουρίνια, τα Χλωρά, τα Σφουγγάτα και το Απόχτι. Η Σαντορίνη του Κουφέτου, της Κοπανιάς, του Μελιτινιού, της Κολοκυθερής. Η Σαντορίνη της Πανήγυρης, του Πανηγυρόσπιτου, του Ρεπατί, του βιολιού και της τσαμπούνας.  Η Σαντορίνη του Καλαμαντατούση, των Βασιλικών της Αγίας Τριάδας, της Ρίμας του Αι Γιώργη… Ένα νησί πολυπολιτισμικό από την αρχή της Ιστορίας του, πολυσυλλεκτικό μέχρι και σήμερα. Το υλικό που προσφέρει αυτή η γη είναι πλούσιο και αυθεντικό. Η έμπνευση πληθωρική. Η ματιά μας γεμάτη ΦΩΣ και ΦΩΤΙΑ. Τα όνειρα μας παγκόσμια αλλά και εύθραυστα. Η ενέργεια των νησιών εκρηκτική. Άνθρωποι ψημένοι, μαμουνίζουν στην λάβα, στην άκρη του γκρεμού της Καλδέρας, κρέμονται, εξαρτώνται από αυτή κυριολεκτικά και μεταφορικά αν θες. Η πράξη αναμένεται να δικαιώσει αυτό το υλικό και να σταθεί αντάξια των προγόνων και των επιγόνων του.

 

             Είναι βαριά κληρονομιά αυτό το αίμα