Tο μουσείο Υφαντικής στεγάζεται σ' ένα παραδοσιακό διώροφο κτίριο του 18ου αιώνα στην Αρναία Χαλκιδικής που μέχρι πρότινος αποτελούσε ιδιωτική κατοικία . Το κτίριο αναστηλώθηκε και διαμορφώθηκε κατάλληλα από τον Δήμο για να στεγάσει το μουσείο. Η τέχνη της υφαντικής γνώρισε μεγάλη άνθηση τον 18ο και 19ο αιώνα στην Ελλάδα και κατέλαβε ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους κλάδους της ελληνικής λαϊκής τέχνης. Τα έργα της τέχνης αυτής, που ήταν ανέκαθεν γυναικεία , προορίζονταν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες της ένδυσης, του σπιτιού και των επαγγελματικών ασχολιών. Ο αργαλειός και η υφαντική τέχνη γνώρισαν στην Αρναία λαμπρές σελίδες δόξας και η περιοχή αυτή κατάφερε να γίνει γνωστή στο πανελλήνιο για τα χειροποίητα χαλιά και τα υφαντά της . Στο μουσείο Υφαντικής εκτίθενται σπάνια αντικείμενα και εργαλεία της υφαντικής, όπως ο αργαλειός η ρόκα, το στημόνι , η σαΐτα και τα χτένια και μια σειρά από τα μοναδικά Αρνιώτικα προικιάρικα υφαντά. Σχέδια και μοτίβα μοναδικά -με ονομασία προέλευσης θα λέγαμε σήμερα, Λιαριγκοβνά, (από την παλιά ονομασία της Αρναίας Λιαρίγκοβη)- στόλιζαν μοναστήρια, σπίτια, προίκες και αρχοντικά. Μοναδικές συνθέσεις όπως η κλώνος, η κρικέλα, η τρανταφ'λλιά, τσ Μινάδενας και αριστουργήματα υψηλής χειροτεχνικής αξίας όπως το άρμα του ήλιου, ο χορός των Μουσών, η Ελληνική λεβεντιά, ο χορός των Σουλιωτισσών (Ζάλογγο), τα ελάφια, ο μήν του μέλιτος, ο βασιλεύς της ερήμου, η βοσκοπούλα, το μοναστηράκι και πολλά άλλα, έχουν γράψει την δική τους ιστορία στο χώρο και στον τόπο. Τα περισσότερα εκθέματα του μουσείου είναι δωρεά και προέρχονται από την προσωπική συλλογή της Χαρίκλειας Δημητρακούδη, φημισμένης υφάντρας την εποχή εκείνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου