Παράλια Μικράς Ασίας : Επίσκεψη στο Τσεσμέ και τα Αλάτσατα (Part II)

Τσεσμέ σημαίνει σιντριβάνι και είναι μια από τις  ομορφότερες τοποθεσίες της παραλιακής Τουρκίας  . Απέχει μόλις σαρανταπέντε  λεπτά από τη χώρα της Χίου με το καραβάκι της γραμμής και  ογδόντα χιλιόμετρα από τη Σμύρνη . Σήμα-κατατεθέν του Τσεσμέ  το  γενοβέζικο φρούριο του 14^ου αιώνα   που αναπαλαίωσαν οι Τούρκοι και το έχουν μετατρέψει σε μουσείο  με την ιστορία της περιοχής. Βρίσκεται στο κέντρο του λιμανιού και είναι σχεδόν προσβάσιμο από παντού. Την παρουσία των Ελλήνων στο Τσεσμέ (στα ελληνικά Κρήνη) μέχρι το 1923 υπενθυμίζουν στην κεντρική λεωφόρο İnkılap Caddesi  οι προσόψεις των νεοκλασικών κτηρίων, καθώς επίσης κι η εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπους , η οποία έχει σήμερα μουσειακό χαρακτήρα. Φτάνοντας στη κεντρική αγορά θα βρείτε ενδιαφέρουσες και φτηνές αγορές καθώς και εστιατόρια με τοπικά εδέσματα. 

 Στα Αλάτσατα των Ελλήνων

Η επόμενη στάση ήταν στην Αγριλιά ή Αλάτσατα των Ελλήνων, μία όμορφη κωμόπολη που στο κέντρο της διατηρούνται πάρα πολλά κτίσματα από την εποχή που μεσουρανούσαν εδώ οι Έλληνες έμποροι . Στις αρχές του 20ού αιώνα αριθμούσε 18.000 κατοίκους , στη συντριπτική τους πλειονότητα Έλληνες . Μετά την ήτα της Τουρκίας το 1914 στους βαλκανικούς πολέμους, οι Έλληνες κάτοικοι των Αλατσάτων εκδιώκονται βίαια από τον Οθωμανικό στρατό και στα σπίτια τους εγκαθίστανται μουσουλμάνοι πρόσφυγες .Αφού πρώτα επισκεφτείτε το ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου (που είναι τζαμί) για να  θαυμάσετε το υπέροχο ανακαινισμένο τέμπλο στη συνέχεια θα περπατήσετε στα γραφικά καλντερίμια της ελληνικής συνοικίας  . Όλα τα παλιά ελληνικά σπίτια με τις περιποιημένες αυλές τους σήμερα φιλοξενούν όμορφα καφέ, ταβέρνες και μαγαζάκια με αναμνηστικά . Εδώ στα  Αλάτσατα η αγαπημένη Μαρία Εκμεκτσίογλου είχε ανοίξει το πρώτο της εστιατόριο.