Welcome to my blog

Σάββατο 14 Ιουλίου 2012

Las Vegas : " VΕΝΕΤΙΑΝ" Τo Εντυπωσιακότερο Ξενοδοχείο-Καζίνο της Sin city !!!!

Στο Las Vegas οι κουλοχέρηδες είναι εκείνοι που πρώτοι σε καλωσορίζουν με το που φτάνεις  στο αεροδρόμιο «Μακάραν», σε περιμένουν για μια  πρώτη «επαφή» με τη θεά τύχη στην αίθουσα των αφίξεων . Αν και η ώρα ήταν περασμένες δύο το πρωί και η κούραση από την πολύωρη πτήση μας είχε καταβάλει όλους , βλέπω ξαφνικά ένα ζευγάρι Γάλλων τουριστών  να  κατευθύνονται  σε  έναν κουλοχέρη και να ποντάρουν τα πρώτα τους δολάρια, η σύζυγος μάλιστα παρά το ακατάλληλο της ώρας αρχίζει  να τραγουδά την αξεπέραστη επιτυχία του Έλβις Πρίσλευ “Viva Las Vegas” , αυτή ήταν η πρώτη μου εικόνα από την πόλη της αμαρτίας όπως την έχουν αποκαλέσει. Η πόλη του Las  Vegas είναι από μόνη της ένα φαινόμενο, που μπορεί η αισθητική της να σε τρελαίνει αλλά και να σε γοητεύει ταυτόχρονα και να σε κάνει να θέλεις να γυρίσεις ξανά. Το Las Vegas λοιπόν πέρα από τα διάσημα ανά την υφήλιο καζίνο του τα τελευταία χρόνια έχει κάνει μια μεγάλη στροφή, και έχει μεταμορφωθεί σε προορισμό διασκέδασης, γαστρονομίας και shopping. Σχεδόν τα πάντα λειτουργούν όλο το εικοσιτετράωρο χωρίς σταματημό. Οι τεραστίων διαστάσεων και τελευταίας τεχνολογίας αίθουσές του φιλοξενούν τα καλύτερα σόου του κόσμου και τους πιο λαμπερούς και διάσημους καλλιτέχνες. Τα εμπορικά του κέντρα, που συνεχώς αυξάνονται, είναι κυριολεκτικά ο παράδεισος του shopping, αφού συνδυάζουν τη ποικιλία με τις καλύτερες τιμές της Αμερικής. Φυσικά, τα πιο hot πράγματα γίνονται στην περιοχή του Στρίπ. Είναι ένας μεγάλος δρόμος όπου  δεξιά κι αριστερά του είναι χτισμένα τα περισσότερα  ξενοδοχεία και εμπορικά κέντρα, τα οποία αποτελούν κυριότερα αξιοθέατα της πόλης. Το εντυπωσιακότερο και ομορφότερο όλων είναι βέβαια το ξενοδοχείο-καζίνο «Venetian»…………που αναπαριστά την πόλη της Βενετίας σε μικρογραφία!!!!!Βρίσκεται  στην ανατολική πλευρά της Las Vegas Strip και είναι δημιούργημα του Αμερικανού δισεκατομμυριούχου Sheldon  Adelson του έκτου  πλουσιότερου ανθρώπου στον πλανήτη. Βέβαια του κόστισε λίγο παραπάνω κοντά στο 1,5 δις. δολάρια , ενώ άλλη μια περιουσία ξόδεψε και στα εγκαίνια του στις 3 Μαΐου 1999 όπου έκοψε την κορδέλα μαζί με την ηθοποιό Σοφία Λόρεν σε ένα σόου χολιγουντιανών διαστάσεων με χιλιάδες λευκά περιστέρια να πετούν πάνω από το ξενοδοχείο, και τους γονδολιέρηδες να τραγουδούν ιταλικές καντσονέτες .Στον πρώτο όροφο υπάρχει ένα κανάλι με γόνδολες τις οποίες νοικιάζουν οι επισκέπτες τους για να κάνουν μια μικρή βόλτα υπό τη συνοδεία ιταλικών μελωδιών  που τραγουδά ο γονδολιέρης. Οι εσωτερικές γόνδολες του “Venetian” ακολουθούν μια όμορφη διαδρομή  μέσα από τα Grand Canal Shoppes, αφού περνούν κάτω από τις γέφυρες και από τα γραφικά καταστήματα και καφετέριες που βρίσκονται στο κανάλι . Το μισό μίλι διαδρομής διαρκεί περίπου 14 λεπτά και είναι ένας ωραίος  τρόπος για να θαυμάσετε και τον εσωτερικό διάκοσμο του ξενοδοχείου στο μπλε του ουρανού καθώς και την  αρχιτεκτονική  του χώρου που είναι εμπνευσμένη από τα Ενετικά πρότυπα. Στη λευκή νυφική γόνδολα πραγματοποιούνται γάμοι «εν πλω», που συνήθως καταλήγουν στις 4.075 σουίτες του!!!!!!

                                                                                                             Stathis  Harpas
















Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

Σαν Φρανσίσκο : H γοητευτική και ρομαντική πόλη της Δυτικής ακτής!!!

Σαν Φρανσίσκο η πιο γοητευτική  και ρομαντική πόλη της Δυτικής ακτής των Ηνωμένων Πολιτειών ,την έχουν χιλιοτραγουδήσει οι  μεγαλύτεροι καλλιτέχνες του Αμερικανικού τραγουδιού ο Τόνυ Μπένετ o Σκότ Μακένζυ και  ο Φράνκ Σινάτρα .Θυμάμαι οι πρώτες εικόνες του Σαν Φρανσίσκο που με εντυπωσίασαν έρχονται από την εφηβική  μου ηλικία και την  εξαιρετική αστυνομική σειρά που πρόβαλλε κάθε εβδομάδα η ΕΡΤ «Οι Δρόμοι του Σαν Φρανσίσκο» με πρωταγωνιστές  δυο μεγαθήρια του Χόλυγουντ τον Κάρλ Μάλντεν και τον  Μάικλ Ντάγκλας , αναρωτιόμουν βέβαια όλα αυτά τα χρόνια θα καταφέρω ποτέ να επισκεφτώ την «βασίλισσα» της Καλιφόρνιας ; Με την είσοδο του Millennium (κάλιο αργά παρά ποτέ !!!) με αξίωσε ο θεός και πραγματοποίησα το παιδικό μου όνειρο , αν κι έχει περάσει αρκετός χρόνος από το ταξίδι αυτό , ακόμη  στριφογυρίζουν στο μυαλό μου οι εικόνες του πολύχρωμου , εκκεντρικού και λαμπερού  Σαν Φρανσίσκο..........Η εκδρομή  στον πιο δημοφιλή βράχο του κόσμου το Αλκατράζ που παραλίγο να μην  τον επισκεφτώ αφού οι ξεναγήσεις  ήταν sold out  για τρεις ημέρες , η βόλτα στις παραδοσιακές κατοικίες βικτωριανού τύπου του 18ου αιώνα που «παντρεύονται»  αρμονικά  με τους διπλανούς  τεράστιους  ουρανοξύστες, η ανάβαση  με το τράμ στις απότομες ανηφόρες  των Ρώσικων λόφων  μόνιμο σκηνικό των περισσοτέρων χολιγουντιανών ταινιών , ο περίπατος στην πιο χαρακτηριστική γειτονιά του Σαν Φρανσίσκο, την περιοχή Haight-Ashbury  η οποία τη δεκαετία του 1960 είχε κατοίκους  τους  θρυλικούς Grateful Dead   την αλησμόνητη Janis Joplin και σύσσωμη όλη τη γενιά των λουλουδιών. Δεν πρόκειται να ξεχάσω την φωτογραφία  που έβγαλα  σε ένα γαριδάδικο κατάστημα με το παγκάκι και τα παπούτσια του απίθανου  forrest gump Τα  εξαιρετικά  γκουρμεδιάρικα  πιάτα που διάλεξα να δοκιμάσω βασιλικά  καβούρια Ανταρκτικής  και ψαρόσουπα  σερβιρισμένη μέσα σε στρόγγυλο καρβέλι, πλήρωσα 40$  με  υποχρεωτικό  το φιλοδώρημα 10-15% (μπορείς να το αποφύγεις μόνο αν έχεις σοβαρή δικαιολογία για το service). Έφυγα κατενθουσιασμένος από τις τερψιλαρύγγιες αυτές   γεύσεις  και  κατευθύνθηκα   στην  ιστορική σοκολατοποιΐα του Ιταλού μετανάστη Ghirardelli (since 1852) που εδώ και 157 χρόνια κάνει την καλλίτερη σοκολάτα και πραλίνα της Καλιφόρνιας  για να ανεβάσω τα ……επίπεδα του σακχάρου μου !!!   

                      Stathis Harpas

 




 τα σοκολατάκια και οι πραλίνες του Ghirardelli είναι ξεχωριστές  
 

 Τα προϊόντα της σοκολατοποιΐας  Ghirardelli παράγονται στο Σαν Φρανσίσκο ανελλιπώς από το 1852

 








Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012

New York - Harlem : "COTTON CLUB" και "APOLLO THEATER " .....εκει που γράφτηκε η ιστορία της μουσικής!!!








H συνοικία του Harlem στη Νέα Υόρκη εκτείνεται από την 110η μέχρι την 168η Οδό. Έχει συνδεθεί στενά με την ιστορία της πόλης, ενώ έγινε ο νέος προορισμός για μαύρους του Νότου και κέντρο της Αφροαμερικανικής κουλτούρας.
Τις δεκαετίες του ’30 του ΄40 και του΄50 μεγάλα ονόματα της blues αλλά και της jazz μουσικής καθήλωσαν χιλιάδες θεατές στο θρυλικό
«Θέατρο Apollo» και το φημισμένο «Cotton club». Εξαιρετικοί καλλιτέχνες ξεκίνησαν την καριέρα τους από τα δυο αυτά δημοφιλή μαγαζιά , τι να πρωτοθυμηθούμε τις εμφανίσεις του Τζέημς Μπράουν, των «Σαπρήμς» ,της Νταιάνα Ρός , του Stevie Wonder, του Michael Jackson, της Lauryn Hill , των «Τζάκσον Φάιβ» , του Αλ Γκρήν, του Β.Β King, στο «Θέατρο Apollo», ή του Ντιούκ Ελλινγκτον του Κάμπ Κάλογουει , της Μπίλλυ Χόλινταιη ,του Λούις Άρμστρονγκ και της Λίνας Χορν στο «Cotton club» . Στα χρόνια των ’80s και των ’90s το Ηarlem απαξιώθηκε εξαιτίας της υψηλής εγκληματικότητας… Τότε ήταν που συμμορίες νεαρών έγιναν ο φόβος και ο τρόμος της Νέας Υόρκης. Όλα αυτά αμαύρωσαν την κουλτούρα και την ανάπτυξη της περιοχής, καθώς αναδεικνυόταν η σκοτεινή πλευρά της . Ο ξεναγός μου το ξεκαθάρισε …….δεν σας συνιστώ να επισκεφτείτε μονός το Χάρλεμ είναι επικίνδυνα , και ιδίως μετά τις 8 το απόγευμα τα πράγματα …δυσκολεύουν .Το σαράκι της μουσικής όμως μου …..έτρωγε τα σωθικά μου , ήθελα οπωσδήποτε να επισκεφτώ και να γνωρίσω από κοντά τα δυο αυτά θρυλικά μαγαζιά . Άφησα το γκρουπ να συνεχίσει την ξενάγηση σε αλλά πιο hot-spot μέρη της Νέας Υόρκης, κι εγώ ακούγοντας τη φωνή της…… καρδιάς μου αποφάσισα να πάω στο Χάρλεμ . Η πρώτη εικόνα που σχηματίζω για την μαύρη συνοικία είναι θετική, κατευθύνομαι στο Apollo Theater αλλά δυστυχώς είναι κλειστό (έχει ρεπό το προσωπικό) πιάνω κουβέντα με τον Μόουζες τον φύλακα και με κατατοπίζει σχετικά .Μετά τα «πέτρινα χρόνια» το Χάρλεμ προσπαθεί να σταθεί στα ….πόδια του ,μια δυναμική κοινότητα μαύρων και Ισπανών προσπαθεί να ξαναδώσει ζωή και ελπίδα στην πολύπαθη αυτή συνοικία . Συνεχίζω με το Cotton Club που σήμερα είναι ανοιχτό και το πρόγραμμα περιλαμβάνει ένα σόου με την τοπική ντίβα «Queen Lucy» .Δεν είναι βέβαια το αυθεντικό club που γνωρίσαμε μέσα από τις ταινίες και τους δίσκους βινυλίου αφού έκλεισε το 1936, εν μέσω εξέγερσης των καταπιεσμένων μαύρων κατοίκων του Χάρλεμ, για να ξανανοίξει λίγο αργότερα στη γωνία της 48ης οδού και της Broadway, όπου και έμεινε μέχρι το 1940. Τότε έκλεισε οριστικά, και μαζί του και μια ολόκληρη εποχή!!!! Κι επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα, το 1978 άνοιξε εκ νέου, με νέα διεύθυνση, αλλά πάντα με τον κοτσονάτο Κάμπ Κάλογουει στο πρόγραμμα (απόδειξη του σφρίγους του, η ερμηνεία του Minnie the Moocher στην ταινία Blues Brothers, το 1981). Κι αν ο Κάλογουεϊ σήμερα είναι μακαρίτης, το Cotton Club συνεχίζει να πουλάει νοσταλγία, swing και κλακέτες στους τουρίστες της Νέας Υόρκης...Και η επιστροφή στο ξενοδοχείο μας στο Μανχάταν με το μετρό αργά το βράδυ ήταν ήσυχη και.....ασφαλής .


 
                             S  Harpas